PSTeoria

2. Koncepcja Wielu Światów

(…) Istnieje Świat Bytów, który obejmuje wszystko to, co istnieje w formie substancjalnej bądź w innej. Pojawia się Obserwator tego, co istnieje. Obserwator w wyniku Procesu Obserwacji stwarza fenomeny, które wcześniej nie istniały. Stworzone przez Obserwatora fenomeny też należą do Świata Bytów. Stworzone przez Obserwatora fenomeny to różne stadia Informacji. Celem zwiększenia czytelności wykładu podzieliłam stworzone przez Obserwatora fenomeny na podświaty Świata Bytów: Świat Obiektów, Świat Komunikatów i Świat Celów. Te trzy Światy są zależne od Obserwatora, są subiektywne. Oznacza to, że każdy Obserwator kreuje inny, własny Świat Obiektów, własny Świat Komunikatów i własny Świat Celów. Ta wielość Światów prowadzi do licznych nieporozumień pomiędzy Obserwatorami, pojawia się zatem konieczność wykreowania piątego świata, który będzie obiektywny. PSTeoria nazywa ten świat Światem Systemów.

Według PSTeorii bez Umysłu świat realny jest czymś na kształt wielo­wątkowego procesu Zmian, realizowanego w obrębie Wszechświata. Gdy nie ma Umysłu, nie ma odrębnych Bytów, jest jedność Wszech­świata. Gdy nie ma Umysłu, nie ma życia. To Umysł klasyfikuje, wyod­rębnia z jedności i nazywa różne Byty oraz formy ich istnienia. Na świat realny składa się wszystko to, co istnieje. Zarówno to, co odkryte, jak i to, co nieodkryte, między innymi materia, energia, ideały. Fenomeny te wypełniają Wszechświat we wszystkich realnych Wymiarach. Ulega­ją Zmianom.

Byt jest fragmentem świata realnego, z jakiegoś powodu wyodrębnio­nym z jedności Wszechświata przez Umysł. Byt istnieje realnie.

Jeśli mówimy o Umyśle, to mamy na myśli Umysł konkretnej jednostki, którą nazywamy Obserwatorem. Obserwator obserwuje Wszechświat i zdobywa o nim Informacje. Umysł ma swoje narzędzia, które poma­gają mu w realizacji Celów. Podstawowe narzędzia Umysłu to Obiek­ty, które są reprezentacjami umysłowymi Bytów realnych. Konkretne Pojęcia są nazwami tych Obiektów. Obiekt jest obrazem Bytu w Umyśle, rzutem Bytu na płaszczyznę Umysłu i istnieje tylko w Umyśle.

Umysł Obserwatora posiada Cele. Cel jest projektem nowego stanu fragmentu rzeczywistości lub projektem nowego wzorca jego Zmien­ności. Zrealizowany Cel najczęściej przynosi korzyść Właścicielowi Umysłu, który wytyczył dany Cel i dążył do jego realizacji.

Umysł funkcjonuje w taki sposób, że przetwarza Informacje. Umysł pobiera Informacje o Wszechświecie w formie Danych (Wyników Obserwacji dokonanej za pomocą zmysłów lub przyrządów pomiaro­wych) oraz w formie Komunikatów. Komunikat jest czymś więcej niż czystą Informacją. W przypadku Komunikatu możemy wskazać jego Nadawcę, Odbiorcę oraz Nośnik Informacji. Umysł bez Informacji nie realizuje swojej Funkcjonalności.

Dla badanego Bytu, oprócz obrazu tego Bytu, w formie Obiektu, w Umyśle Obserwatora, można skonstruować System – model struk­turalny Bytu odzwierciedlający przekrój tego Bytu wzdłuż Zmiany – i stworzyć sobie obraz tego Systemu w Umyśle. Obiekt jest reprezen­tacją Bytu w Umyśle, może to być zarówno reprezentacja potoczna, jak i reprezentacja naukowa. System jest strukturalną definicją Bytu. Zdefiniowany dla danego Bytu System może zostać dostarczony w formie Komunikatu do Umysłu innego Obserwatora, który stworzy sobie Obiekt (reprezentację umysłową) tego Systemu. Obserwator może mieć w swoim Umyśle Obiekt Bytu i Obiekt Systemu tego Bytu.

System jest Bytem idealnym, nie istnieje w świecie rzeczywistym. Jego obraz powstanie i będzie istniał w Umyśle Obserwatora tak jak obrazy Bytów idealnych. Można sformułować postulat, że Byty ideal­ne istnieją tylko jako Informacja, nie istnieją w formie fenomenów substancjalnych.

W PSTeorii przyjmuje się obecnie, że idealny opis Wszechświata za pomocą pojęć strukturalnych jest opisem rzeczywistości na najwyż­szym poziomie abstrakcji. Realizowany opis strukturalny dąży do tego, by być opisem na najwyższym poziomie abstrakcji. Istnieją równo­ległe opisy rzeczywistości na poziomie potocznym lub na poziomie naukowym.

 

6.13. Emergencja

6.13.1. Złożenie Zmienności

Definicja:

Złożeniem Zmienności nazywamy współwystępowanie jednoczesne lub następcze Zmienności kilku Bytów, które w efekcie daje Zmien­ność Emergentną, różną od Zmienności ją kreujących.

 

6.13.2. Emergencja

Definicja:

Układ Bytów nazywamy Układem Emergentnym, jeśli produkuje Zmienność Emergentną w stosunku do swoich składowych. Występu­je w nim co najmniej jedno Złożenie Zmienności składowych.

Postulat:

Każdy Układ Emergentny pozostający w Stanie Równowagi konstytu­uje Byt nadrzędny względem swoich składowych.

Definicja:

Byt Emergentny to taki Byt, którego nie można zredukować do dowol­nego podzbioru fenomenów kreujących ten Byt.

Definicja:

Ciąg Korzeniowy to specyficzny sposób grupowania fenomenów. Fe­nomeny kolejnych rzędów tworzone są przez kombinacje fenomenów niższego rzędu. Każdy wyraz Ciągu Korzeniowego, zwany korzeniem rzędu n, jest tworzony przez kombinację korzeni rzędu n-1. Najniż­szymi wyrazami Ciągu Korzeniowego, zwanymi korzeniami zerowymi, są fenomeny podstawowe. Ostatnim wyrazem Ciągu Korzeniowego, zwanym korzeniem głównym, jest fenomen badany.

Definicja:

Zmienność Układu nazywamy Zmiennością Emergentną, jeśli nie można jej zredukować do Zmienności elementów składowych Ukła­du, który wykreował tę Zmienność.

Definicja:

CO: Emergencja to proces, który jest Złożeniem Zmienności By­tów składowych Układu Emergentnego, dającym w efekcie Zmien­ność różną od Zmienności składowych Złożenia. Zmienność ta stanowi Zmienność własną Bytu kreowanego przez ten Układ.

JAK: Emergencję można rozłożyć na Ciąg Korzeniowy Złożeń, gdzie pierwsze Złożenie w tym ciągu jest Złożeniem Zmienności Podstawo­wych. (…)